Onze U11 worden internationals!
Afgelopen weekend waren onze U11 te gast in Nederland en speelden tegen teams uit verschillende landen. Zo te horen was het een super weekend daar in Nederland. Onze verslaggever Tim was ter plaatse.
Ze kwamen, ze zagen en ze ...vonden het super
Zondag 27 mei was een dag waar onze U11-en al even naar uitkeken. Om 07u50 werd iedereen verwacht aan de Doelhaagstraat. Strak in pak (lees trainingspak van K Rumstse SK) was iedereen op tijd op de afspraak.
Van hieruit zou de ganse U11-entourage (ruim 40 deelnemers!) met een luxe autocar naar Rotterdam Zuid gevoerd worden. Daar zouden onze youngsters zich op de Olympia Soccer Cup kunnen meten met leeftijdsgenootjes uit verschillende andere EU-lidstaten.
Na een busrit van anderhalf uur kwamen we ruim op tijd aan op het nieuwe oefencomplex van het grote Feijenoord. In de schaduw van de Kuip zal Feijenoord dit nieuwe oefencomplex volgend seizoen gebruiken. Vandaag was het echter de beurt aan het grote KRumstse SK om hier aan de slag te mogen gaan.
Onze jongens werden in poule B ingedeeld met Blantyre Victory Glasgow (Schotland); met de The Gunners uit Breda, Den Haag en FC Barcelona Soccer School.
Door enkele schoonheidsfoutjes (lees: enkele buitenlandse teams die op een fout adres stonden) begonnen onze jongens met ruim 40’ vertraging aan hun eerste optreden. Op de mooie kunstgrasvelden konden wij terwijl met grote ogennaar wat techniektraining van de jeugd van Feijenoord kijken. Tegen de klok van 11-en was het dan eindelijk zover en mochten onze jongens van start gaan tegen hun leeftijdsgenootjes van de Gunners uit Breda. Ook voor Jimmy Claes ging er een jongensdroom in vervulling. Doordat er aanvankelijk te weinig scheidsrechters waren opgedaagd en om het tornooi niet nog meer vertraging te bezorgen, mocht onze eigenste Jimmy weer al iets van zijn Bucketlist schrappen. Een internationale wedstrijd in het buitenland leiden... dat hij hiervan genoten had staat buiten alle kijf!
Aanvankelijk bleef het spel lang gelijk opgaan. Kansen aan beide kanten, doch doelpunten bleven uit. Na 7’ was het dan toch een keertje prijs. Helaas voor onze jongens was het niet voor hen, maar voor The Gunners 0-1. Gelukkig bleef iedereen vechten voor elke morzel gras en i.p.v de verdiende gelijkmaker viel in de 12’ op een rake tegenprik de 0-2. Boeken toe zou je dan denken, doch onze jongens kozen nu nog meer voor de aanval en jammergenoeg kwam de aansluitingstreffer van captain Mats te laat om nog van een volledige remonte te kunnen spreken. Tevreden over het spelbeeld, niet helemaal over de einduitslag verlieten onze jongens het speelveld met een nipte nederlaag 1-2.
20’ later werden onze helden terug op het veld verwacht voor een match tegen Den Haag. Onder een loden zon begonnen ze weer vol goede moed aan deze partij. Onze jongens die vooral leergeld betaalden door de Nederlandse manier van voetbal spelen (lees: veel groter speelveld dan hier bij ons en met 1 mannetje minder). Ondanks het feit dat wij voetballend de betere waren, benutten we niet optimaal de vrijgekomen ruimte. Onze Nederlandse tegenstander speltechnisch beduidend minder, liepen wel in de juiste looplijn. Na 5’ kwamen we dan ook onterecht 1-0 achter. Nauwelijks terug afgetrapt was alles al terug te herdoen. Een rake knal van onze spelverdeler Fil zorgde ervoor dat de bordjes oververdiend terug in evenwicht kwamen te hangen: 1-1! Meteen het signaal om door te duwen. De ene kans na de andere werd jammer genoeg de nek omgewrongen en de voetbalwet is dan ook keihard. Wie zijn kansen niet afmaakt krijgt vroeg of laat het deksel op de neus en effectief even voor affluiten kwam onze tegenstrever nog een keertje opzetten en de bal belandde uiteindelijk voorbij doelman Jarne in doel: 2-1. Wat een zure nederlaag! Na 2 wedstrijden waren we het enige nog puntenloze team in groep B. Toch kregen we van elke tegenstrever complimenten over het verzorgde voetbal dat onze jongens op de mat probeerden te leggen.
Na wederom 20’ verdiende rustminuten (de zon verdween wel geleidelijk, doch het bleef nog lange tijd benauwd) was het tijd om ons klaar te maken voor de derde partij van de dag. Een wedstrijd tegen de U11-en van Blantyre Victory uit Glasgow. Enkele spelertjes van onze tegenstrever hadden echt al de look om later uit te blinken bij Celtic of de Rangers.
Eerlijk is eerlijk in deze partij hadden we gedurende 15’ weinig in de pap te brokken. We werden op alle manieren overklast. Zowel fysiek als technisch kwamen we een stapje tekort. Doch verliezen hoort ook bij het spelletje. Ondanks dat we nauwelijks een kans bij elkaar gespeeld kregen, konden we de schade nog enigszins beperken tot een 2-0 nederlaag. Iedereen genoot echter van de sfeer tussen een Belgisch en een Schots team en na afloop van deze faire partij verbroederden de beide teams door samen op de foto te gaan.
Ondertussen hoorde je in de verte al enkele rookbommen afgaan. De eerste Feijenoord-supporters maakten hun opwachting aan de Kuip voor het afscheidsfeest van hun nummer 7 en voormalig kampioenenmaker/ex-oranjeinternational Dirk Kuijt.
Met nog 1 poulewedstrijd voor de boeg wisten we al lang dat tornooiwinst er deze keer niet (in tegenstelling tot alle andere tornooien van dit seizoen) zou inzitten, doch eens een keertje over de landsgrenzen heen gaan spelen is ook al een droom voor deze leeuwen.
De laatste match van poule B zou plaatsvinden tussen onze youngsters en hun leeftijdsgenoten uit de Soccer School van het grote FCBarcelona. Ondanks hun naam hadden onze jongens geen schrik van dit (tot nu toe ongeslagen team). Vrank en vrij voetbalden onze jongens goed mee. Niet dat we veel uitgesproken kansen kregen, onze tegenstrever kreeg er niet veel meer. Het grote verschil zat hem deze keer in de efficiëntie. Waar onze jongens net een teen te kort kwamen om een bal binnen te tikken, of waar het doelhout in de weg stond, zat het geluk bij Barcelona veel meer mee. Uiteindelijk kregen we na 15’ een overdreven 3-0 eindscore op het scorebord. De faire coach van deze soccerschool gaf ruiterlijk toe dat deze score fel overdreven was en dat we minimum een eerredder verdiend hadden.
Met vier nederlagen op ons conto konden we ons tegen de klok van twee uur gaan opmaken voor een wedstrijd voor de 9de en 10de plaats.
We kregen de laatste uit poule A tegenover ons. De gelukkige heette Eldonians uit Liverpool. Wederom iets waarop onze 10/11 jarigen fier mogen op zijn om op deze jonge leeftijd al tegen leeftijdgenootjes van over het Kanaal te mogen spelen. Bij aanvang van de match kreeg ons team een vlagje van de tegenstrever (fier dat onze helden waren :-).
Van meet af aan speelden wij op een typische Britse manier. In ware kick and rush stijl overklasten we Liverpool. Na 6’ kregen we dan ook een echte aanval uit het boekje te zien en deze werd keurig afgewerkt door Sam 1-0. Nauwelijks bekomen van het gejuich was alles terug te herdoen. Uit het niets stond het plots 1-1. Een bittere pil die we onmiddellijk probeerden weg te slikken, door terug volop van het offensief te genieten. Helaas net zoals tegen Den Haag liepen we ook tegen Liverpool op die ene dodelijke counter 1-2. In een alles of niets poging koos coach Geert de laatste 3’ voor een 100% offensieve stijl. De ganse verdediging incluis keeper Lenn trok volop mee in de aanval om toch maar die verdiende gelijkmaker te kunnen maken. Als aandenken aan vijf mooie jaren in onze clubkleuren gaf Geert in de allerlaatste minuut nog een applausvervanging voor onzen Tomeo. Veel succes volgend seizoen met je nieuwe sport boy!
Helaas kozen de goden vandaag niet onze kant en moesten we genoegen nemen met de 10de plaats.
Ook met deze sympathieke Britse ploeg gingen onze jongens op de foto... en toen met de finale in zicht gingen de hemelsluizen boven Rotterdam Zuid massaal open. Onze leeuwen hadden ondertussen de douches van de luxueuze kleedkamers reeds opgezocht. Nadat de finale afgelopen was kregen we nog een mooi aandenken om mee te nemen naar België (medaille en lintje). Na nog een lekkere portie bitterballen tot ons genomen te hebben (waarvoor dank aan afgevaardigde Bart) en enkele groepsfoto.s genomen te hebben met de ganse entourage was het tijd om terug huiswaarts te keren.
Op de bus richting Rumst zette onze coach het voorbije en succesvolle seizoen nog eens in de schijnwerpers door alle spelers 1voor 1 naar voren te roepen en onder een luid applaus kregen ze dan hun trofee. Nadien kregen én Tomeo voor zijn inzet gedurende vijf seizoenen voor onze club én Jehovani voor het winnen van de penaltycup seizoen 2017-2018 nog een extra beker. Ook Patrick Breyne mochten we niet vergeten te vermelden in de ceremonie. Dankzij Patrick konden we er weer een topdag met z’n allen van maken op de luxe autocar. Nadien was het voor uw verslaggever even een moeilijk moment toen coach Geert plots mijn naam en de naam van mijn top-opvolger Bart Claes door de microfoon omriep om ook tot vooraan te komen. Ook wij werden betrokkenen Geerts speech. We kregen beiden een mooie groepsfoto gepresenteerd geprint op een prachtige schaal, deze staat ondertussen flink te blinken op mijn bureau).
Nadien nam ik nog even zelf het woord om onze coach nogmaals te bedanken. Niet alleen voor dit seizoen, maar voor het voorbije lustrum.
Tegen de klok van 19u00 kwamen we moe maar trots en voldaan terug aan het complex van KRumstse SK aan de Doelhaagstraat.
Nadat we uitvoerig afscheid namen van elkaar, kregen we van de coach nog te horen dat onze boys op 30 juli 2018 terug op het oefenveld verwacht worden om het hopelijk even succesvolle seizoen 2018-2019 voor te bereiden.
Ik wens iedereen bij deze dan ook een deugddoende vakantie toe en tot snel!
Grtz
Tim
———————————————————————————————
Spelerskern Olympia Soccer Cup Rotterdam 2018
1. Tomeo - 2. Axel -3. Tiebe - 4. Mats - 5. Jehovani - 6. Jarne - 7. Fil - 8. Yari - 9. Sam - 10. Lenn - 11. Tibo - 12. Xander
Coach Geert & afgevaardigde Bart
